Yataginda uyu Kaan!

Kaan da ben de degisik bir surecten geciyoruz. Ben eve cikacak olmanin panigini yasiyorum azicik, oglumun yapismalari, ayrilamama problemi ( benim mi kaanin mi hala anlayamadigim) vs..  Ve kaani aklimca terbiye etmeye calisiyorum ve tabii geri tepiyor.
Su anda yasadigim baslica kriz yataginda uyumak.. Gunduzleri Chassy gayet guzel yatagina yatiriyor uyuyor, yatagiyla bir derdi yok. Ben de bana inat yapiyor diye israrla aksamlari yataginda uyumasini saglamaya calisiyordum. Daha yataga gitmeden basliyor "no uyu!" Yataga koyunca "anne yatak" dil dokmeler, kizmalar, aglata aglata uyutmaya calismalar... Bunlarin hepsi beni gerdikce gerdi...  Iki aksam evvel yine sinir kupu bir sekilde kaani ikna etmeye calisiyorum yatagina koymusum, o da aglamakli aglamakli anne yatak diye deebeleniyor. Kizdim, bagirdim, iyice dellenmisim... "Neden oglum neden yatmiyorsun yataginda!" Diye bagirdim ve bana son derece masum ses tonuyla "Kaan hasta" demez mi.... Gercekten de hastaydi... Simdi bile gozlerim doldu.. Basladim aglamaya karsisinda :( o anda oglumu gormezden gelip sirf kendi endiselerim yuzunden onu yataginda uyumaya zorladigimi farkettim. Kaan da cok sasirdi, uzuldu.. Aldim kucagima, ozur diledim. Annenin cani sikkindi, sabredemedi oglum dedim, anne uzuldu ama senin yuzunden degil merak etme dedim. Iyi olacak annen merak etme oglum dedim ve benim yatagimda misil misil uyuduk. Oyle kotu oldum ki, saat on olmustu artik iki saattir kendimi de onu da nasil yiprattigmi farkettim :(.
Dun aksam yine uyku saati gelince "anne yatak" dedi. Kucaklayip yatagina koydum, guzel guzel acikladim, uyumaya calis uyuyamazsan bana seslen annenin yatagina gideriz oglum dedim. Ise yaramadi, gittik benim yataga. Yanina uzanmis uyumasini beklerken dedim ki ben niye yaninda yatiyorum ki? Anne yatak diyor ama anne benimle uyu demiyor ki! Ben iceri gideyim oglum sen uyu dedim tamam dedi! Kendi kendime aferin dedim, cunku ccuga yapisan bendim aslinda onun talebini yanlis okuyan da bendim. Ben icerde mutfaktaislerimi yaptim. Hapsirik tiksiriklar yuzunden uyuyamadi ve beni cagirdi. Yanina yatmami istedi bu sefer, yattim. Bu sefer isteyen oydu cunku. On dakika debelendi uyuyamadi. Oglum sen burada rahat edemedin hadi gel seni yataina yatirayim dedim ve tamam dedi! Bu kadar kolay miydi yani iki aksamdir iskence uyguluyordum cocuga diye hayiflandim. Guzel guzel uyudu yavru kusum. Bundan sonra oglumun ihtiyaclarini daha dogru tercume etmeye calisicam. Cunku endisesi ve intiyaci giderilince her ikimizi de mutlu eden sonuclara variyor isler kendiliginden. Misil misil uyu beim canim oglum!