Meditasyon

Uzun zamandir duydugum ama bir turlu denemek icin adim atmadigim bir seydi meditasyon. Gectigimiz sali ilk denememi yaptim. Bir suru meditasyon cesidi varmis, benim katildigim raja yoga olarak geciyormus. Egitmen de aslinda iki senedir meditasyon ogrenen biriydi, kendi ogrendiklerini paylasmaya karar vermis. Henuz meditasyon nedir bir sey anlamadim baslangic seviyesi 4 ders olacak toplam hepsine gidicem.
Sinifa girdigimde los isikli ortam, arka fondaki dingin muzik ve insanlarin sessizligi beni cok etkiledi. Konusmacilarin sakin ses tonlari da gercek otesi geldi bana. Yani kendi konusmami ses tonumu dusundum bir de onlarinkini, benimki fazla coskulu onlarinki ise fazla dingin geldi bana. On yil meditasyon yapsam da o tonda konusamam gibi hissettim.
Egitmen bazi sorular sordu.. Tek kelime ile ne aradiginizi soyleyin dedi. Sinifin cogu huzur, mutluluk, sakinlik gibi cevaplar verdi.
Sonra kim oldugunuzu biliyor musunuz diye sordu. Buna ilk ben cevap verdim. Dedim ki "ben annemin, babamin, isverenimin, arkadaslarimin, ikiskilerimin olmami istedigi kisiyim.. O yuzden kim oldugumu bilmiyorum ve hayatimda ilk defa bunu kesfetmek icin yola ciktim ". Birkac kisi daha benim gibi bissettigini itiraf etti. Iki yasinda bir oglum var ve onun kendi isteklerini, duygularini ozgurce dile getirme ihtiyacini kesfedince kendimin bu ozgurluge sahip olamadigimi daha iyi gordum dedim. Oglumdan cok sey ogreniyorum dedim ki bu cok dogru.
Odada yaklasik 25 kisi falandik ve arap, hintli, ingiliz, isvec, turk ve bilemedigim bir iki irk daha vardi, ne kadar farkli oldugumuzu ama ayni ortak arayistan dolayi o odada oldugumuzu dusunmek beni cok etkiledi. Ust duzey yonetici, ev kadini, hatta 15 yaslarinda bir ogrenci de vardi aramizda. Kim oldugumuzla ilgili konusmada su beni cok etkiledi, kendimizi tanitirken yasamin bize verdigi unvanlari anneyim, ogrenciyim ya da mudurum vs gibi unvanlar kullaniyoruz ama bunlarin hicbiri kalici degil. Adimizla kendimizi tanitiyoruz ama onu bile secme sansimiz yok, ironik degil mi? O halde kim oldugumuz bunlarin otesinde bir sey.. Umarim gorebilicem bir gun ;)
Bu meditasyon tipinde gozler acik yapiliyor meditasyon. Ama ben yapamadim, cok zorlandim. Diyor ki, gun icindeki stresli anlarda huzura ihtiyacimiz var ve gozlerimizi kapatip huzur aramaya firsatimiz olmayabilir. Mantikli ama zor.. Bakalim basarabilecek miyim.
Halen meditasyonun insanin icindeki sorunlari cozmekte nasil bir faydasi oldugunu kavrayamiyorum. Ben psikanaliz sayesinde beni rahatsiz eden, yasam kalitemi bozan her duygunun arkasinda bir neden, benimle ilgili bir tecrube-ani oldugunu biliyorum ve bunlari gorerek, cozerek ilerliyorum. Simdi dusunuyorum hayatimda psikanaliz olmasaydi, yasadigim sikintilar karsisinda meditasyon acaba nasil bir konfor getirecekti. Sorunlari cozmektense gormezden gelme yolu gibi hissettiriyor su anda.... Sorunu unut, icine bak, huzur icinde.. Huzur icimde fikrind karsi degilim ama o huzuru bloke eden o kadar cok yoksunluklar, kaygilar var ki meditasyon bunlarin giderilmesinde bir rol oynuyor mu o kismini anlayamadim. Zamanla kesfedip paylasacagim :)