Koclukla ilgili birseyler okuyorum. Diyor ki:
Eger kafanizda belli bir sonucu almak uzerine sabitlendiyseniz alacaginiz " hayir" cevabi size kendinizle ilgili bir yargilama gibi gelir ve basari ihtimaliminizi sabote edersiniz.
Cok yakin buldum kendime. Mesela dun finans departmani ile yaptigim bir toplantiya su beklentiyle gittim "ben onlara verileri saglayayim modellemeyi finansci kursun" almak istedigim sonuc bu olarak gittim. Ama toplanti sirasinda modellemeyi de benim yapmam gerektigi konusunda konusulmaya baslandi. Ic sesim birden "noluyor ya, hayir kesinlikle olmaz, ben sadece verileri saglarim onlar bunlari modellerine koyup calistirmalilar" demeye basladi ve sinirlendigimi farkettim. Bi iki saniye kendimi dinledim ve baska bir sesin "aslinda soylediklerinin mantikli bir yani var, benim yapmam daha mantikli" dedigini isittim. Karsimdaki kisi yalin bir lisanda kendi gerekceleriyle anlatiyordu bana neden bunu benim yapmam gerektigini. Ilk harekete gecen " sabotajci hayir" oldu, karsimdakinin dedigini "Hayir!" olarak algiladim - istedigimi elde edemedigim icin bunun bana karsi kisisel bir "hayir" oldugunu hissedip ofkelendim. Eger buradan devam etseydim muhtemelen ben de diretecek, ne dediklerini dinlemeyecek illa kendi istedigimi elde etmek icin toplantiyi surukleyecektim. Ama dinledim, bunun kisisel bir hayir olmadigini, somut ve mantikli gerekceleri oldugunu gordum ve ikna oldum.
Bunun gibi ornekleri gun icinde defalarca yasiyoruzdur kesin. Ben cok yasardim eskiden, kafamda sabitlenmis fikirler ve almak istedigim sonuclarla dolasirken dogrusu iletisime pek acik olamiyorsunuz ve sonuc alamadiginiz zaman da kendinizi hakaret edilmis, basarisiz, deger verilmemis hissedip ofkeleniyorsunuz. Ben hayatimi sabote eden "hayir" lara karsi biraz daha dikkatli olmaya karar verdim. Artik karsimdakinden hayir cevabi alip icimde yukseken bir ofke hissedersem once bir durup neden ofkelendigimi anlamaya calisicam. Iste hayatimin kalitesini yuksetecek bir kesif daha ;) paylasmak istedim.
No comments:
Post a Comment